Assassin’s Creed: Liberation HD İnceleme

Assassin’s Creed: Liberation HD İnceleme

[video=youtube]

2012 yılında PS Vita için çıkan Assassin’s Creed 3: Liberation’ın HD halini birçok kişinin beklediğinin farkındayım. Açıkçası ben de birkaç ay kadar önceye kadar oyunu merak ediyordum. Ancak yakın zamanda PS Vita almamla birlikte oyunu da oynayabildim ve kafamda tek bir soru oluştu: Ubisoft bu oyunu hangi mantıkla günümüz konsollarına ve PC’ye çıkarıyor?
Assassin’s Creed 3: Liberation tam anlamıyla çerezlik bir Vita oyunuydu. Varoluş amacı benim için yolculukta açılıp oynanılacak bir oyundan öteye zor geçmişti. En iyisi gelin hep beraber Assassin’s Creed 3: Liberation’ın neden bana bu duyguları uyandırdığına ve Assassin’s Creed: Liberation HD’nin neden ev konsollarında başarılı olamadığına bakalım.
“Hikayeden Bahset Bana”
İlk kötü yan olarak hikayeden başlayayım. Assassin’s Creed: Liberation kesinlikle serinin ana oyunlarıyla boy ölçüşemeyecek bir hikayeye sahip. Ana karakterimiz Aveline ile kölelerin kahramanı olarak mücadele veriyoruz. Ancak hikaye ve karakterler kötü işlendiği için ne köleler, ne karakterler, ne de hikayenin neresinde olduğunuz umurunuzda oluyor. Çok ender anlar dışında hikayeyi pek önemsemiyorsunuz. Bunun üstüne bir de vasat ara sahneler eklenince hikayenin durumu içler acısı hale geliyor.
Ağır olarak eleştirdiğim hikaye eksikliği oyunun Vita versiyonunda ve HD halinde düzeltilmesi imkansıza yakın olan bir durum. Düzeltebilecekleri tek yer kötü ara sahnelerdi, ama onlar da olduğu gibi yerlerini koruyorlar.
Fikirler Güzel, Ama İşleniş Kötü
Hikaye ile paralel olan bir başka eksiklik de görevler. Assassin’s Creed: Liberation’ın görevleri maalesef vasatı geçemiyor. Sıkıcı bir diyaloğa girip koşturduktan sonra başka bir sıkıcı diyalogla karşılaşıp geri dönmeniz istendiğinde tekrar sıkıcı bir diyaloğa gireceğinizi bilmenizin neresi eğlenceli olabilir ki. Üstelik bu durum sadece bir kere değil pek çok defa yaşanıyor. Oyunun birçok yerinde baltamı ana hikaye uğruna kullanmayı özlediğimi itiraf edebilirim.
Bu sıkıcı görevlerin bir başka sebebi de oyundaki personalar. Persona bürünebileceğiniz kimlikler demek oluyor ve Aveline’in üç adet personası var. Bunlar hanımefendi, suikastçı ve köle personalarından oluşuyor. Hepsinin de kendine özgü avantajı ve dezavantajı var. Hanımefendi halinize bürünmüşken yanınızda çok az silah bulunuyor ve tırmanmayı bırakın hızlı bile koşamıyorsunuz. En sıkıcı persona da zaten bu. Köle halininse suikastçı persona’sından farkı biraz daha az silahınızın olması. O zaman neden bu iki persona’yı kullanalım diyecek olursanız da cevabım belirli yerlere girmek için olur. Şahsen ben bu personaları sadece hikaye gereği kullandım, kullanmak zorunda bırakıldım. Köle persona’sı için hadi neyse diyebilirim, ancak hanımefendi persona’sı cidden işkence ve oyunun sizi bu haldeyken koşmaya zorlaması da başka bir gariplik. Son olarak personaları değiştirmenin tek yolunun belirli yerlerdeki kabinlere gitmek olduğunu söyleyerek bombayı bırakıyorum