Nedir şu zombilerden çektiğimiz? Filmlerde, kitaplarda, dizilerde ve en çok da oyunlarda, sürekli karşımıza çıkmaya devam ediyorlar. Aslında sümüklü böcek hızında ilerliyor olsalar da, kaçan kişi ne kadar hızlı olursa olsun, her köşe başından “Böagh!” diye bir anda fırlamalarına artık alıştık. Bir deri bir kemik olmalarına rağmen, halk arasında ‘deli kuvveti’ diye tabir edilebilecek üstün güçleri sayesinde, bir kez üstümüze çullandılar mı, vay halimize.
Her ne kadar cazibe yoksunu olsalar da, kabul edelim ki hepimiz zombileri çok seviyoruz. Zaten onlar da bize karşı boş değiller. İki elleri kanda da olsa -ki genelde öyle oluyor- bizi görür görmez hemen işlerini bırakıp boynumuza sarılmayı, muhabbetle ümüğümüzü sıkmayı hiç ihmal etmiyorlar. Daha biz ne olduğunu anlamadan kafa kola getirme alışkanlıkları var ki, aman diyeyim. Her şeyin olduğu gibi sevginin de fazlası zarar. Neme lazım.